Şeva Qedrê
Sûreya Qedrê (Sûreya 97) Şeva Qedrê vedibêje dema ku Quran cara yekem hatiye şandin.
Bi rastî me Quran di Şeva Qedrê de (şeva birêz û rûmet de) aniye xwarê.
Ma tu çi dizanî ka Şeva Qedrê çi ye?
Şeva Qedrê ji hezar heyvî bixêrtir e, (îbadetên di vê şevê de ji îbadetên hezar heyvê ku ev şev tê de tune be, bixêrtir e).
Di wê şevê de, melayîket û Ruh (Cibrîl) bi destûra Xwedayê xwe, der barê her kar û barî de têne ser erdê.
Ew şev selametî û aramî ye. Heyanî spêdeyê berdewam e
Sureya Qedrê 97 :1-5
Sûreya Qedrê, her çend Şeva Qedrê wekî ‘ji hezar mehan çêtir’ bi nav dike jî, dîsa jî dipirse ka Şeva Qedrê çi bû. Rûh çi dikir ku Şeva Qedrê ji hezar mehan çêtir dikir?
Roja Rûmetê
Sûreya Leyl (Sûreya 92) xwedî mijareke pir dişibihe Roj û ronahî li pey Şevê tê. Roj bi rûmet tê, û Xwedê rêberiyê dike ji ber ku ew her tiştî ji Destpêkê heta Dawiyê dizane. Ji ber vê yekê ew me ji Agirê Dawiyê hişyar dike.
Sond bi şevê dema bi tarîtiya xwe erdê diniximîne…
Bi rojê gava ronî dibe…
Sureya Leylê 92:1-2
Bi rastî li ser me ye rênîşandayîn (da hûn riya baş bigirin û xwe ji riya nebaş bidin alî).
Bêguman her tiştên li axiretê û yên li dinyayê yên me ne (nexwe kî wan ji xeyrî me bixwaze teqez ew çewt û şaş e).
Vêca me hûn ji agirekî gurî û geş hişyar kir.
Sureya Leylê 92:12-14
Sûreya Qedr û Sûreya Leyl bi yên jêrîn re bidin ber hev:
Bi vî awayî peyva pêxemberîtiyê ji me re hê bêtir qayîm hat deranîn. Heta ku sibe zelal bibe û stêrka sibê di dilê we de derkeve, wek çiraya ku di tariyê de ronahî dide, hûnê qenc bikin ku hûn bala xwe bidin peyvên pêxemberîtiyê.
Petrûs II 1:19
Ma hûn dişibin hev dibînin? Dema min Sûreya Qedr û Sûreya Leyl xwendin, min ev gotin anî bîra xwe. Ew her wiha radigihîne ku piştî şevekê roj derdikeve. Di şevê de, ji pêxemberan re weh hatiye dayîn. Ew her wiha hişyarî dide me ku em peyamên pêxemberî paşguh nekin. Wekî din, em bi encamên giran re rû bi rû dimînin.
Petrûsê Pêxember, şagirt û hevalê pêşeng ê Îsa Mesîh (S) ev nivîsandiye. Sûreya Es-Seff (Sûreya 61) li ser şagirtên Îsa Mesîh wiha dibêje:
Gelî yên bawerî anîn! Bibin arîkarên (dînê) Xwedê (yanî dînê Xwedê bi ser bixin û bilind bikin). Wekî ku Îsayê kurê Meryemê, ji hewariyan (hevalên xweyên bijare) re gotiye: Ji bo ragihandina dînê Xwedê kî dê bibe arîkarê min? Hawariyan got: Em in, arîkarên dînê Xwedê. Ji zarokên Îsraîl komekê (ku hawarî ne) bawerî anî û komek jî kafir bûn. Vêca me piştgiriya wan ên ku bawerî anîbûn kir, êdî ew (li hemberî yên kafir) bi ser ketin.
Sûreya Es-Seff 61:14
Sureya Es Seffê radigihîne ku şagirtên Îsa Mesîh ‘alîkarên Xwedê’ bûne. Ew ên ku ji peyama şagirtan bawer dikin vê hêza ku behsa wê tê kirin bi dest dixin. Wekî şagirtekî pêşeng, Petrûs serokê wan kesên alîkarên Xwedê bû. Digel ku ew şagirtekî pêxember Îsa Mesîh (AS) bû, şahidiya gelek mûcîzeyên wî kiribû, gelek hîndariyên wî bihîstibûn û pratîka wî ya erkdariyê dîtibû, Petrûs li jorê ragihandiye ku gotinên pêxemberan ‘teqeztir’ bûne. Çima ji şahidiya xwe bêtir ew bi teqeziya gotinên pêxemberan qayil bûye? Ew wiha didomîne:
Divê berî her tiştî hûn vê bizanin ku tu pêxemberîtiya Nivîsara Pîroz ne ji şîrovekirina ji ber xwe çêkirî ye. Çimkî pêxemberîtî tu caran bi daxwaza mirov nehatiye; lê belê mirovan bi rêberiya Ruhê Pîroz, peyv ji Xwedê gotine.
Petrûs II:20-21
Ev ji me re dibêje ku Ruhê Pîroz ê Xwedê pêxemberan “biriye”, ji ber vê yekê tiştê ku wan xwendiye û dûv re nivîsandiye “ji Xwedê” ye. Ji ber vê yekê şevek wekî vê ji hezar mehan çêtir e ji ber ku ew di Ruhê Pîroz de kok digire ne di “îradeya mirovan” de. Sûreya Es-Seff ji me re dibêje ku ew kesên ku bala xwe bidin peyama Petrûs dê Hêza ku di Şeva Qedrê de hatiye bikar anîn bistînin û dê bi ser bikevin.
Peyva Pêxemberan
Petrûs di dema Pêxember Îsa Mesîh de jiyaye û ‘pêxemberên’ ku wî li ser wan nivîsandiye jî pêxemberên Peymana Kevin – ango Pirtûkên Pîroz bûne ku berî Încîlê hatine nivîsandin. Di Tewrata Pêxember Mûsa de çîroka Adem, Qabil û Habil, Nûh, Lût û Îbrahîm heye. Her wiha tê de çîroka dema ku Mûsa derket pêşberî Firewn û piştre Qanûna Şerîetê girt heye, her wiha tê de çîroka Harûnê birayê Mûsa ya qurbanîdanê jî heye ku navê xwe daye Sureyê Beqereyê.
Piştî bidawîbûna Tewratê îcar Zebûr hatiye ku tê de Dawid wehî girtiye ku li ser Mesîhê ku wê were bipeyive. Pêxemberên ku piştre hatine jî çêbûna Mesîh a ji Bakîreyekê, vebûna Padîşahiya Xwedê ya ji bo her kesî û her wiha êşa mezin a Xulamê ku wê were kehanet kirine. Piştre wan navê Mesîh kehanet kiriye digel dema hatina wî, her wiha wan Wehda Amadekar jî kehanet kiriye.
Gelek ji me derfet nedîtiye ku van nivîsan bi xwe bixwînin. Li vir, bi van girêdanên cûda, derfetek heye. Sûreya Leyl hişyariyê dide agirê ku tê. Piştre, Sûreya Qedr diyar dike ku Ruhê Xwedê di Şeva Qedrê de dixebitî. Di dawiyê de, Sûreya Es-Seff soza Hêzê dide wan kesên ku baweriya xwe bi peyama şagirtan tînin. Pîter, rêberê van şagirtan, dûv re şîretê dide me ku em ‘bala xwe bidin’ wehya pêxemberên herî pêşîn, ku di Şevê de hatine dayîn, yên ku li benda Rojê bûn. Ma ne aqilmend e ku em peyamên wan bizanibin?